Մոնթե Ֆալկոնե (փոխադրություն)

Մաթե Ֆալկոնե Կորսիկա կղզում հյուսիս արևմուտքում ծառերով թփերով, կորսիկացիների համար ապաստան էր, որոնք ապրելու տեղ չունեին: Ինչ հանցագործ ասես չի ապրում այնտեղ: Մի տան մեջ ապրում էր Մաթեոն, ով շատ հարուստ մարդ էր: Կարճահասակ արծվային քթով այդ առնական մարդուն կարելի էր գեղեցիկ համարել: Հրաձգույթան մեջ հավասարը չկար: Շրջակա բնակիչների հետ ապրում էր հաշտ: Նրա կինը երեք աղջիկ էր պարգևել ամուսնուն, և մի արու զավակ, նրա անունը Ֆորտունատոյիտ: Ֆոլկոնեների ընտանիքի հույսը նա: Նա տասը տարեկան էր, և հրաշալի տիրապետում են իր զենքին: Աշնան մի օր գնաց թավուտ՝ ստուգելով իր ոտքերի վիճակը: Նա պարկել էր արևի տակ: Ոտքից վիրավոր մի մարդ երևաց: Մոտեցավ Ֆորտունատոյիտին:
 - Ես հորդ ընկերն եմ: Ոստիկանները հետապնդում են ինձ: Որտեղ թաքնվեմ,-ասաց նա:
 - Իսկ եթե քեզ թաքցնեմ առանց թույատրվության ինչ կտաս ինձ,- պատասխանեց տղան:
Նա հանեց հինգ ֆրանսիական դրամ:
 - Ոչմի բանից մի վախենա:

 Նա մի խոր անցք բացեց խոտի դեզի մեջ: Տղան ծածկեց նրան:
 - Վստահ եմ որ այդ մարդուն տեսել ես. Հաստատ թաքցրել ես: Տոնը խուզարկել,-ասաց հայրը Ֆորտունատոյիտին:
 - Պիտի իմանաք որ Մաթեոն իմ հայրն է: Դու շատ խելացի տղա ես ու արժանի ես քո հորը: Ասա Ջանետոնի տեղը: Նա նայեց ժամացույցին: Պարզորոշ տենում է իր հոգում ազնվության և ստի դեմ պայքար:
 - Ինչ էլ գեղեցիկ ոսկեգույն ժամ էր,-վերջապես Ֆորտունատոյիտն ձաղ ձեռքով ցույց տվեց դեզը, և աջ ձեռքով վերցրեց ժամացույցը: Մինչև կապկպում էին փախստականին Մաթեոսը տուն եկավ և տեսավ որ իր տանը մարդիկ չկաին:
 - Չլիներ տղան մենք նրան չէինք բռնի:
Իսկ Ջանետոն դեմքը շրջեցև ասեց: Մաթեոն ամաչեց:
 - Լավ ես սկսում եմ,-խոսեց հայրը,- Դու մեր ցեղի մեջ առաջինն էր որ դավաճանեց:
 - Հայ ներիր ինձ:
Նա ընկավ հոր ոտքերը:
 - Ներիր ինձ:
Ֆորտունատոյիտը շատ ուժեղ լացում էր: Վերջապես հրացանը ուսին գեցեց և ասաց.
 - Հետեվիր ինձ:
Հասան թուփերի մոտ և ......