Թարգմանություններ

Old Letter in a Chimney/Հին նամակներ ծխնելույզում

Builders found a 74-year-old Christmas letter by accident in England when they were tearing down an old chimney. They said that they normally find old newspapers, matchboxes, cigarettes or boxes but nothing like this.

One of the builders posted a picture of the letter on Facebook to show how times have changed – kids today ask a lot more than just chalk, slippers and any toy that Santa had to spare. Since the letter was online, the now-grown-up little boy who wrote the letter got in touch.

Although the boy’s letter may not have been answered all those years ago, the builders decided in the Christmas spirit to gift him those presents that he longed for when he was a little boy.

Ծխնելույզի նամակը

Շինարարները պատահական գտել են 74 ամյա Սուրբ ծննդյան նամակ՝Անգլիայում, երբ քանդում էին հին ծխնելույզը: Նրանք ասում են, որ գտել են հին թերթեր, լուծկու տուփեր, ծխախոտի տուփեր, բայց նման բան չէին տեսել:
     Շինարարներից մեկը լուսանկարել էր և տեղադրել Facebook-ում՝ ցույց տալու համար, թե ինչքան են փոխվել ժամանակները, որ այսօր երեխաները խնդրում են ավելի շատ քան պարզապես կավիճ, հողաթափեր և ինչ-որ խախալիքներ, որ բերի Ձմեռ պապը: Քանի որ նամակը առցանց է՝ այժմ մեծացած փոքրիկ տղան, ով գրել է նամակը՝ հայտնվել է: Թեև տղայի նամակին ոչ ոք չի պատասխանել տարիներ առաջ՝ շինարարները որոշել են Ծնունդ տալ նամակին, և գնել այն նվերները, որոնք նա ցանկացել է փոքր ժամանակ: 

A Blind Man’s Love

A man married a beautiful girl.  He loved her very much.  One day she developed a skin disease.  Slowly she started to lose her beauty.  It so happened that one day her husband left for a tour.  While returning he met with an accident and lost his eyesight.  However, their married life continued as usual.  But as days passed she lost her beauty gradually. Blind husband did not know this and there was not any difference in their married life.  He continued to love her and she also loved him very much.  One day she died.  Her death brought him a great sorrow.  He finished all her last rites and wanted to leave that town.

A man from behind called and said, “Now how will you be able to walk all alone?  All these days your wife used to help you”.  He replied, “I am not blind.  I was acting because if she knew l could see her skin condition due to a disease, it would have pained her more than her disease.  I didn’t love her for her beauty alone, but I fell in love with her caring and loving nature.  So I pretended to be blind.  I only wanted to keep her happy”.

  

Կույր տղամարդու սերը

Մի մարդ ամուսնացավ գեղեցիկ աղջկա հետ: Նա շատ էր սիրումնրան: Մի օր նա մաշկային հիվանդություն ստացավ: Դանդաղաբարնա սկսեց կորցնել իր գեղեցկությունը: Այդպես եղավ, որ մի օրամուսինը մեկնել էր շրջագայության: Վերադառնալիս նա վթարի է ենթարկվում և կորցնում է իր տեսողությւոնը: Սակայն նրանցամուսնությունը շարունակվում է: Կույր ամուսինը չգիտեր, որ կինը ունի մաշկի հետ կապված հիվանդություն և նրանց ամուսնացածկյանքում որևէ տարբերություն չկար: Նա շարունակում էր սիրելնրան, և նա էլ շատ էր սիրում նրան: Մի օր նա անց կինը մահացավ:Նրա մահը նրան մեծ ցավ է պատճառում: Նա ավարտեց իր բոլորվերջին ծեսերը և ուզում էր լքել այդ քաղաքը:

Մի մարդ զանգահարեց եւ ասաց. «Հիմա ինչպես կարող ես միայնակքայլել: Այն օրերին ձեր կինը օգնում էր ձեզ »: Նա պատասխանեց. «Ես կույր չեմ: Ես ձևացնում էի, քանի որ եթե նա իմանար, որ կարողեմ տեսնել նրա մաշկի վիճակը հիվանդության պատճառով, ապա դաավելի շատ էր ցավում նրա հիվանդությունից: Ես չէի սիրում նրանմիայն իր գեղեցկությամբ, ես սիրահարվեցի նրա հոգատար եւ սիրողբնությանը: Այնպես որ, ես ձևացնում էի, որ կույր եմ: Ես միայն ուզումէի նրան երջանիկ տեսնել »:

МАМ… Я ЛЮБЛЮ ТЕБЯ!

В 2 часа ночи слышу топот маленьких ножек: доченька пришла в мою комнату. Я лежу тихо и едва дышу. Может быть, она вернется к себе и не потревожит меня, спящую…

— Мама! Мамочка! — зовет она чуть осипшим от сна голоском.

— Да…Что случилось? — еле-еле я в ответ, не в силах скрыть своей досады. Она замолкает, глаза ее блестят в тусклом свете.

— Мам… Я люблю тебя!…

— А я тебя…

— А я сильнее!…

Ложится рядом и тут же засыпает. Но ее слова все еще висят в прохладном ночном воздухе. Если бы я могла дотронуться до них и взять, я бы схватила эти слова и прижала их к своей груди… В воздухе еще дрожит тихий голос, который шепчет самые лучшие слова на свете: «Я люблю тебя…»

Улыбка касается моих губ, и я медленно выдыхаю, опасаясь, что воспоминание уйдет. Однажды эта маленькая девочка станет взрослой девушкой… Однажды я смогу принимать душ в одиночестве… Однажды я спокойно выпью чашечку кофе и почитаю любимую книгу… Однажды я выйду из дома одна, не беспокоясь, что меня кто-то ждет обратно… Однажды я верну себе себя… Но сегодня я отдаю себя ЕЙ. Я устаю, иногда у меня не хватает сил, но я знаю, что меня ТАК любят и я ТАК нужна. И поверьте, это Лучшие Мгновения Моей Жизни!

Մամ... ես քեզ սիրո՜ւմ եմ

Գիշերվա 2-ին լսում եմ փոքրիկ ոտքերի թփթփոց՝  աղջիկս եկավ իմ սենիակ: Ես  անշարժ պարկած եմ և հազիվ եմ շնչում: Միգուցե, նա վերադարնա իր մոտ և չանհանգստացնի ինձ քնելուց...

 - Մամա՜: Մամ ջա՜ն: - կանչում է նա քնաթաթախ ձայնով:

 - Հա... ինչ է պատահե՞լ: - հազիվ պատասխանեցի ես, չզսպելով դժգոհությունս:

Նա չի խոսում, աչքերը փայլում է թույլ լույսի տակ 

  - Մամ... Ես քեզ սիրու՜մ եմ:

 - Իսկ ես քեզ...

 - Իսկ ես ավե՜լի ուժեղ...

 Պարկում է կողքս և անմիջապես քնում: Բայց նրա խոսքերը դեռ կախված են հով գիշերվա օդում: Եթե ես կարողանաի այտ բառերը վերցնեի ես

կսեղմեի  նրանց իմ կռցքին... Ոդում մինչև հիմա դողում է այդ ցածր ձայնը, որը շշնջում է աշխարի ամենա լավ՝ - Ես սիրում եմ քեզ...

Ժպիտը դիպչում է  շուրթերիս,ես դանդաղ արտաշնչում եմ , վախենալով, որ հիշողություններս կգնան: Մի օր այս փոքրիկ աղջիկը կդառնա մեծ օրիօրդ… Մի օր ես կկարողանամ միայնակ լոգանք ընդունել … Մի օր ես կկարողամ  հանգիստ խմել իմ մի բաժակ սուրճը և կկարդամ իմ սիրելի  գիրքը… Մի օր ես դուրս կգամ  տանից մենակ, չանհանգստանալով, որ մեկը սպասում է իմ վերադարձին… Մի օր ես կվերադարձնեմ ինքս ինձ… Բայց այսօր ես հանձնում եմ ինձ ԻՐԵՆ:

Ես հոգնում եմ, երբեմն իմ ուժը չի հերիքում, բայց ես գիտեմ, որ ինձ ԱՅՆՊԵՍ են սիրում և ես  ԱյՅնՔԱՆ պետք եմ: Եվ հավատացեք, որ դրանք  իմ  կյանքի ամենալավ պահերն են: